انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
بهینه سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد در سازه پل با استفاده از روش های قابلیت اعتماد مرتبه اول و دوم
5
18
FA
میثم
جوهری
کارشناس ارشد مهندسی سازه، دانشگاه یزد، یزد، ایران
meysam2135@yahoo.com
بهروز
احمدی ندوشن
0000-0002-2862-8874
دانشیار، دانشگاه یزد، یزد، ایران
behrooz.ahmadi@yazd.ac.ir
10.22065/jsce.2016.40432
بهینه سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد، منجر به یک توپولوژی بهینه با ارضای قیودی که شامل عدم قطعیت متغیرهاست، میگردد. به دلیل عدم قطعیتهای ذاتی از قبیل بارگذاری خارجی، خواص مصالح و کیفیت ساخت، نمونه های اولیه و اعضا تولید شده ممکن است عملکردهای مورد نیاز را ارضا نکنند. در بهینه سازی توپولوژی بر اساس قابلیت اعتماد، هرکدام از این پارامترهای عدم قطعیت به عنوان متغیر تصادفی در نظر گرفته میشود و قیود قابلیت اعتماد، به منظور حاصل شدن سازه قابل اعتمادتر در فرمول بندی مسئله بهینه سازی توپولوژی استفاده میشود. در این مقاله، به منظور به دست آوردن توپولوژی قابل اعتماد در دو سازه پل، بهینه سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد از روش ریز ساختارهای ایزوتروپیک جامد با جریمه، استفاده شده است. روشهای قابلیت اعتماد مرتبه اول و دوم به عنوان روشهای تحلیل قابلیت اعتماد، به منظور در نظر گرفتن پارامترهای عدم قطعیت مربوط به بارگذاری، مدول یانگ و ضخامت استفاده میشود. مشخص شد که در توپولوژیهای بهینه به دست آمده به وسیله بهینه سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد، مقادیر نرمی بالاتر از مقادیر متناظر به دست آمده از روش بهینه سازی توپولوژی قطعی میباشد و با افزایش تعداد پارامترهای عدم قطعیت، نرمی سازه بیشتر میگردد.
بهینه سازی توپولوژی,بهینه سازی توپولوژی براساس قابلیت اعتماد,تحلیل قابلیت اعتماد,روش قابلیت اعتماد مرتبه دوم
https://www.jsce.ir/article_40432.html
https://www.jsce.ir/article_40432_04325989891d5b2085c09ccb7ae5cb28.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
یک روش کارآمد بروزرسانی مدل المان محدود سازه اسکله ساحلی در حالت عدم قطعیت اتصالات با استفاده از الگوریتم اجتماع ذرات
19
32
FA
مهدی
قلیپور فیضی
دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
علیرضا
مجتهدی
استادیار، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
mojtahedi@tabrizu.ac.ir
وحید
نورانی
استاد، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
nourani@tabrizu.ac.ir
مجید
برقیان
0000-0002-8765-7958
دانشیار، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
barghian@tabrizu.ac.ir
10.22065/jsce.2017.42928
طراحی معمول سازههای قابی شکل مانند اسکلههای باز با فرض گیرداری کامل اتصالات عرشه به پایهها صورت میگیرد. ولی در عمل این اتصالات به علت وجود برخی عوامل به صورت نیمهگیردار میباشند. این نیمهگیرداری سبب تغییر در مشخصات دینامیکی سازه میشود. عدمقطعیت در گیرداری اتصالات عرشه به پایهها با توجه به تمرکز عمده جرم در عرشه تاثیر بسزایی در پاسخهای سازه دارد. بنابراین، مطالعه روشهای جدید در ارزیابی دقیق این پارامتر عدمقطعیت، جهت ارتقاء روشهای بروزرسانی مدلهای عددی، از اهمیت بالائی برخوردار است. از اینرو در این مطالعه کیفیت این اتصالات با استفاده از تغییرات فرکانسهای طبیعی ارزیابی گردیده است. مدل یک اسکله ساحلی مورد آزمایش تحلیل مودال قرار گرفت. مدل عددی نیز در نرمافزار Ansys و نرمافزار MATLAB تهیه گردید. مسئله تعیین درصد گیرداری اتصالات به صورت مسئله بهینهسازی مبتنی بر فرکانسهای عددی و تجربی مطرح و الگوریتم اجتماع ذرات جهت حل مسئله بکار گرفته شد. برای بروز رسانی مدل اجزای محدود از فنرهای پیچشی خطی الاستیک، با سختیهای محاسبه شده توسط الگوریتم، بجای اتصالات استفاده گردید. توسط روش پیشنهادی، نسبت به تعیین درصدهای گیرداری اتصالات اقدام و مدل اجزای محدود با قابلیت انطباقپذیری بیشتر با مدل واقعی تهیه گردید. بر اساس نتایج حاصله مشاهده میشود که نتایج مدل بروز رسانی شده توسط این روش، بسیار نزدیک به مدل واقعی میباشد.
تحلیل مودال,اسکله باز,الگوریتم اجتماع ذرات,اتصالات نیمه گیردار,بروزرسانی مدل المان محدود
https://www.jsce.ir/article_42928.html
https://www.jsce.ir/article_42928_79ff56a48aa3769d57b6ebe1b1961929.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
تأثیر رسهای کلسینه شده و میکروسیلیس بر مقاومت فشاری بتن
33
50
FA
ابوالفضل
سلطانی
استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
a.soltani@srttu.edu
امیر
طریقت
دانشیار، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
tarighat@srttu.edu
روح اله
رستمی
کارشناس ارشد مهندسی سازه، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
rostami62r@gmail.com
10.22065/jsce.2017.43232
امروزه پوزولانها به عنوان جایگزینهای مناسبی برای سیمان از لحاظ افزایش مقاومت و دوام بتن در شرایط محیطی نامناسب، صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست محسوب میشوند. در این مقاله تأثیر ترکیب رسهای کلسینه به عنوان پوزولان و میکروسیلیس و تأثیر هرکدام نیز به تنهایی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور 15 طرح مخلوط با نسبت آب به موادسیمانی 38/0 ساخته شده است. در شش طرح فقط متاکائولن، زئولیت و یا میکروسیلیس وجود دارد و در هشت طرح دیگر متاکائولن و میکروسیلیس و یا زئولیت و میکروسیلیس با هم ترکیب شدهاند. متاکائولن یا زئولیت با نسبت 10 یا 20 درصد و میکروسیلیس با نسبت 7 یا 10 درصد جایگزین سیمان مصرفی شدهاند. یافتههای اصلی این تحقیق نشان میدهد که استفاده از این نوع پوزولانها میتواند سبب بهبود مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی بتن شود، به گونهای که بهترین عملکرد تا سن 28 روز برای مقاومت فشاری مربوط به جایگزینی ترکیب 10درصد زئولیت با 7 درصد میکروسیلیس و برای مقاومت الکتریکی مربوط به جایگزینی ترکیب 10 درصد زئولیت با 10 درصد میکروسیلیس است.امروزه پوزولانها به عنوان جایگزینهای مناسبی برای سیمان از لحاظ افزایش مقاومت و دوام بتن در شرایط محیطی نامناسب، صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش آلودگی محیط زیست محسوب میشوند. در این مقاله تأثیر ترکیب رسهای کلسینه به عنوان پوزولان و میکروسیلیس و تأثیر هرکدام نیز به تنهایی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور 15 طرح مخلوط با نسبت آب به موادسیمانی 38/0 ساخته شده است. در شش طرح فقط متاکائولن، زئولیت و یا میکروسیلیس وجود دارد و در هشت طرح دیگر متاکائولن و میکروسیلیس و یا زئولیت و میکروسیلیس با هم ترکیب شدهاند. متاکائولن یا زئولیت با نسبت 10 یا 20 درصد و میکروسیلیس با نسبت 7 یا 10 درصد جایگزین سیمان مصرفی شدهاند. یافتههای اصلی این تحقیق نشان میدهد که استفاده ازاین نوع پوزولانها میتواند سبب بهبود مقاومت فشاری و مقاومت الکتریکی بتن شود، به گونهای که بهترین عملکرد تا سن 28 روز برای مقاومت فشاری مربوط به جایگزینی ترکیب 10درصد زئولیت با 7 درصد میکروسیلیس و برای مقاومت الکتریکی مربوط به جایگزینی ترکیب 10 درصد زئولیت با 10 درصد میکروسیلیس است.
بتن,رسهای کلسینه,میکروسیلیس,مقاومت فشاری
https://www.jsce.ir/article_43232.html
https://www.jsce.ir/article_43232_95e00f82b03ce249ffc8886f42c57776.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
بررسی اثرات فاصله هسته از بتن محصور کننده بر رفتار مهاربندهای کمانش ناپذیر
51
62
FA
مجید
قلهکی
دانشیار، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
mgholhaki@semnan.ac.ir
امین
جمالی فر
کارشناس ارشد مهندسی سازه، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
aminjamalifar@yahoo.com
امید
رضایی فر
استادیار، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
rezaeifar@yahoo.com
10.22065/jsce.2017.43234
<em>با توجه به معایب رفتار لرزه ای مهاربندهای معمولی به لحاظ شکل پذیری اندک و منحنی هیسترزیس نامتقارن در کشش و فشار و وجود پینچینگ و در نتیجه کاهش میزان استهلاک انرژی، مهاربندهای کمانش ناپذیر به عنوان نسل جدید سیستم مهاربندی پیشنهاد شده اند. در این مقاله به بررسی نوع خاص از اینگونه مهاربندها با هسته فولادی و غلاف بتنی پرداخته شده و اثرات فاصله هسته از بتن محصور کننده این مهاربندها در قالب تحلیل اجزای محدود مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مود کمانش و جذب انرژی این سیستم بسیار وابسته به مقدار این فاصله بوده و فاصله 2 تا 4 میلی متر باعث استهلاک بیشترین انرژی می گردد.</em>
مهاربندکمانش ناپذیر,فاصله هسته از بتن,منحنی هیسترزیس,استهلاک انرژی
https://www.jsce.ir/article_43234.html
https://www.jsce.ir/article_43234_e1f4a8a0b4f00b9d84ac77272ec85ca6.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
بررسی تاثیر استفاده از افزودنی های میکرونیزه تکتوسیلیکاتی بر بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی اندود سنتی کاهگل
63
80
FA
مسعود
باتر
دانشجوی دکتری مرمت آثار تاریخی و فرهنگی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
masoud.bater@gmail.com
جهانگیر
عابدی کوپایی
استاد، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
حسین
احمدی
دانشیار، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
رحمت اله
عمادی
دانشیار، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
10.22065/jsce.2017.43832
<em>کاهگل یکی از قدیمیترین ملاتهای سنتی ایران است که قابلیتها و تجربیات استفاده از آن در طول تاریخ، نشاندهنده آن است که میتوان از آن، به عنوان یک پوشش مناسب برای حفاظت ساختارهای معماری خاکی استفاده نمود ولی لزوم تجدید دائمی آن، پس از هر بار فرسایش در مقابل بارندگی، حکایت از ناپایداری آن در مقابل رطوبت دارد؛ بنابراین یافتن روشهای علمی مناسب به منظور افزایش دوام و طول عمر مفید اندود کاهگل، بسیار ضروری به نظر میرسد. بررسی تاثیر مواد افزودنی مختلف تکتوسیلیکاتی میکرونیزه در ترکیب با ملات کاهگل به منظور افزایش دوام آن، نشان داد که با استفاده از </em><em>3 درصد افزودنی تکتوسیلیکاتی 45 میکرون </em><em>میکروسیلیس تا 20 درصد، با زئولیت تا 6/85 درصد و با فلدسپات میکرونیزه تا 73 درصد میتوان ضریب نفوذپذیری کاهگل را کاهش داد. به علاوه، افزودن 3 درصد وزنی میکروسیلیس، زئولیت و فلدسپات میکرونیزه 45 میکرون، مقاومت فشاری کاهگل را نیز نسبت به نمونههای شاهد به ترتیب تا 5/73، 36 و 5/71 درصد ارتقا</em><em>ء</em><em>میدهد. از سوی دیگر، ارزیابی میزان دوام نمونههای آزمایشگاهی تحت بارش مصنوعی با دستگاه شبیهساز باران نشان داد که استفاده از 3 درصد وزنی میکروسیلیس، زئولیت و فلدسپات، میزان هدر رفت ماده جامد در نمونهها را به ترتیب تا 8/15، 34 و 5/10 درصد کاهش و دوام آنها را در مقابل فرسایش ناشی از بارندگی افزایش میدهد. این مطالعات بیانگر آن است که با کاهش اندازه ذرات و دانهبندی ماده افزودنی، میزان تاثیر مثبت آنها نیز در بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی ملات کاهگل افزایش مییابد</em><em>.</em><em> این مطالعات همچنین نشان داد که </em><em>درصد بهینه استفاده از مواد افزودنی تکتوسیلیکاتی میکرونیزه برای بهسازی اندود کاهگل 3 درصد وزنی است و افزایش میزان ماده افزودنی، تاثیر چندانی در ادامه روند بهسازی خواص فیزیکی و مکانیکی کاهگل ندارد.</em>
معماری خاکی,کاهگل,مواد افزودنی میکرونیزه,تکتوسیلیکاتها,حفاظت
https://www.jsce.ir/article_43832.html
https://www.jsce.ir/article_43832_d68ccf920cdd608336f00cffea6bcacd.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
خرابی پیشرونده ناشی از اثر بار انفجار در ساختمانهای بتن آرمه و روش های مقاومسازی ستونها
81
100
FA
غلامرضا
هوائی
0000-0001-9132-1149
استادیار، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
havaei@aut.ac.ir
الیاس
بیات
کارشناس ارشد مهندسی سازه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
elias.bayat@modares.ac.ir
10.22065/jsce.2017.77550.1076
در حوادث ناشی از انفجار، خسارات اولیه معمولاً ناشی از اثر ضربه مستقیم ناشی از انفجار و در نتیجه آسیب و انهدام جدی اجزای سازهای میباشد. در این حالت، فروپاشی اجزای سازهای و متعاقب آن خرابی پیشرونده، ممکن است باعث افزایش خسارات و در نهایت باعث فروپاشی کلی سازه شود. از طرفی بررسی ها نشان میدهد اکثر ساختمانها، بدون در نظرگرفتن میزان آسیبپذیری آنها در برابر چنین بارهایی، طراحی و ساخته میشوند. در این مطالعه، پاسخهای کلی و جزئی در یک ساختمان با اسکلت بتن آرمه و میزان خرابی آنها، در برابر بار انفجار، مورد ارزیابی واقع شده است. بدین منظور، با استفاده از روش المان محدود، ابتدا با استفاده از نرمافزار SAP2000 پایداری کلی ساختمان در برابر انفجار، مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس با کمک نرمافزار LS DYNA، میزان و نحوه خرابی در اجزای کلیدی ساختمان بعد از وقوع انفجار مورد بررسی واقع شده است. این مطالعه در چهار حوزهی تعیین بار انفجار، مدلسازی عددی به روش اجزا محدود، عملکرد مواد و مصالح تحت نرخ کرنش بالا و تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه مورد بررسی قرار گرفته است. در این خصوص، برای افزایش ظرفیت باقیمانده یا مقاومسازی ستونهای بتن آرمه در برابر انفجار، دو نوع روش طراحی توصیه گردید. این روشها، شامل اضافه کردن یک قفسه آرماتور اضافی به ستون و همچنین استفاده از ستونهای کامپوزیتی دارای هسته فولادی مرکزی میباشد. نتایج نشان داد که استفاده از این نوع ستونها، در مقایسه با زمانی که از ستون بتن آرمه متعارف استفاده میشود، میتواند تاثیر قابل توجهی در افزایش ظرفیت باربری اجزای سازهای، در برابر بارهای ثقلی، بعد از وقوع انفجار، داشته باشند.
انفجار,خرابی پیشرونده,ساختمان بتن آرمه,تحلیل دینامیکی غیرخطی,شاخص خرابی
https://www.jsce.ir/article_44563.html
https://www.jsce.ir/article_44563_14eacdb3ec0c622e61c429eb491a37d5.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
پاسخ ستون های فولادی با مقطع جعبه ای در شرایط آتش سوزی
101
112
FA
محمود
یحیایی
استاد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
yahyai@kntu.ac.ir
عباس
رضائیان
استادیار، دانشکده مهندسی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
rezaeian_a@scu.ac.ir
مهدی
صفائیان
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
10.22065/jsce.2017.44333
با توجه به حساسیت خواص مکانیکی فولاد در برابر افزایش دما، بررسی اثرات آتش بر روی سازههای فولادی از اهمیتی دو چندان برخوردار است. ستونها به عنوان اجزای باربر اصلی یک سازه، میتوانند به شدت در برابر آتشسوزی آسیبپذیر باشند. در این تحقیق رفتار ستونهای ثقلی فولادی با مقطع جعبهای تحت اثر آتش مورد بررسی قرار گرفته است. این نوع از ستونها در طراحی سازههای فولادی معمول در ایران به طور عمده استفاده میشوند. در این تحقیق رفتار این ستونها تحت اثر آتش توسط روش اجزای محدود بررسی شده است. بدین منظور ابتدا مدل اجزای محدود یک ستون فولادی طبق دادههای آزمایشگاهی موجود، تهیه و مشابه نمونه آزمایشگاهی بارگذاری و تحلیلی شده است. پس از صحتسنجی نتایج حاصل از مدل اجزای محدود در مقایسه با دادههای آزمایشگاهی، نمونههای مختلفی از ستونهای ثقلی با مقطع جعبهای بر اساس آییننامه فولاد ایران طراحی و توسط نرمافزار آباکوس مدلسازی و تحلیل شده است. اثر نسبت عرض به ضخامت ورقهای ستون، نسبت بار و میزان لاغری بر مقاومت نهایی ستون مورد بررسی قرار گرفته و زمان دوام با استفاده از بارگذاری آتش استاندارد ایزو 834 بدست آمده است. نتایج نشان داد که افزایش نسبت عرض به ضخامت و نسبت بار باعث کاهش زمان دوام میگردد و با افزایش دما میزان تأثیر نسبت عرض به ضخامت بر روی مقاومت نهایی ستون کاهش مییابد.
ستون فولادی,کمانش موضعی,دمای بحرانی,روش اجزای محدود,آتش
https://www.jsce.ir/article_44333.html
https://www.jsce.ir/article_44333_6a5c734b857538a24f8f34e7e6596679.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
مدل سازی میراگر ضربه ای در قاب های ساختمانی به کمک المان GAP
113
125
FA
سید مهدی
زهرائی
0000-0003-2759-2424
استاد، دانشگاه تهران، تهران، ایران
mzahrai@ut.ac.ir
علیرضا
حیصمی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، جهاد دانشگاهی خوزستان، اهواز، ایران
heisamialireza@gmail.com
10.22065/jsce.2017.44359
عامل اصلی تأثیرگذار در میراگرهای ضربهای جهت کنترل نوسانات، ایجاد اغتشاش در دامنه نوسانات سازه با شکلگیری نیروهای کوچک ایجادشده توسط جرمهای کمکی است که موجب کاهش نوسانات شدید میگردند. مدلسازیهای انجامشده در حوزه میراگر ضربهای تابهحال صرفاً از طریق نرمافزار متلب صورت گرفته است که طبعاً جنبه های کاربردی این نرمافزار در کارهای تحقیقاتی و مهندسی نسبت به نرمافزارهای معمول عمران همچون SAP2000, ETABS محدودتر میباشد. در این مقاله ابتدا به مدلسازی سیستم یک درجه آزاد تحت بارگذاری هارمونیک با بیشینه دامنه 0.4g در نرمافزار SAP2000 و مقایسه نتایج حاصل با مدل عددی پرداخته شده و در نهایت بعد از صحت سنجی مدل ساختهشده، سیستم یک درجه آزاد مجهز به میراگر ضربهای تحت رکورد دو زلزله بررسی میشود. بر اساس نتایج عدی مشخص شد، سیستم مجهز به میراگر ضربهای تحت شتابنگاشت زلزلههای کوبه و نوتریج برای سازه های مدنظر در این مطالعه، به ترتیب منجر به کاهش 6% و 33% بیشینه دامنه ارتعاش میگردد. هم چنین در مدلسازی میراگر ضربه ای در سازه چهار طبقه با مهاربند همگرا باعث کاهش تغییرمکان نسبی طبقه تا 12% گردیده است.
میراگر غیرخطی,میراگر ضربه ای,سیستم یک درجه آزاد,نرم افزار SAP2000
https://www.jsce.ir/article_44359.html
https://www.jsce.ir/article_44359_14a31e34a80b13cf5eb6b31a1e8ff455.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
بررسی مکانیسم شکست در اتصالات دو طرف فولادی متصل به کامپوزیت بهوسیله پیچ و چسب
126
137
FA
امیرحسین
ذاکری
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، گروه مهندسی عمران، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
amir.zakeri3060@gmail.com
اصغر
وطنی اسکوئی
دانشیار، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران، ایران
vatani@srttu.edu
سعید
معدنی
0000-0001-6754-7316
استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
s_maadani@yahoo.com
10.22065/jsce.2017.44437
<em>در این مطالعه رفتار اتصال صفحه کامپوزیتی به پروفیلهای فولادی بهوسیله پیچ (اتصالات پیچی) و رفتار اتصال صفحه کامپوزیتی به پروفیلهای فولادی بهوسیله پیچ و چسب (اتصالات ترکیبی) موردبررسی قرارگرفته است. یکی از مؤلفههای تأثیرگذار برای طراحی اتصالات با بست های مکانیکی (پیچ، پرچ و ...)، فاصله بست های مکانیکی از لبه اتصال است (فاصله پایانی پیچ در اتصال). در آییننامهها، استانداردهای فاصله بست های مکانیکی از لبهها و فاصله بست های مکانیکی از هم آورده شده است. منظور از فاصله پایانی پیچ برای اتصالات پیچی و ترکیبی که در بالا گفته شد، فواصل در محدوده استانداردهای تعیینشده برای فاصله پیچها از لبهها و پیچها از هم است. در این بخش از مطالعه، اتصالات پیچی و اتصالات ترکیبی با فواصل پایانی متفاوت پیچها از لبههای اتصالات مدلسازی شده و موردبررسی قرارگرفته است. نتایج، تأثیر اساسی فاصله پایانی پیچ از لبههای اتصال بر مقاومت و مکانیسم شکست اتصالات پیچی را نشان داد. در اتصالات ترکیبی، برخلاف اتصالات پیچی، فاصله پایانی پیچ در راستای نیرو و عمود بر راستای نیرو، تأثیر جزئی بر مقاومت و مکانیسم شکست اتصال داشته است</em><em>.</em><em>یکی دیگر از موضوعاتی که در این مطالعه مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته است، تأثیر افزایش طول همپوشانی المانهای اتصال برافزایش مقاومت اتصال بوده است. جهت بررسی تأثیر طول همپوشانی بر مقاومت اتصالات، اتصالات ترکیبی با پیکربندی یکسان و طول همپوشانی متفاوت المانهای اتصال، مدلسازی شده است. نتایج، رابطه مستقیم بین افزایش طول همپوشانی و افزایش مقاومت در اتصال را نشان داد. درنهایت معیار مناسب طراحی اتصالات ترکیبی ارائهشده است</em><em>.</em>
اتصالات پیچی,اتصالات ترکیبی (پیچی و چسبی),مکانیسم شکست اتصالات,کامپوزیتها,طول همپوشانی المانهای اتصال
https://www.jsce.ir/article_44437.html
https://www.jsce.ir/article_44437_d59673c8a563eb55af45349b948e8b9e.pdf
انجمن مهندسی سازه ایران
مهندسی سازه و ساخت
2476-3977
2538-2616
4
1
2017
05
22
ارزیابی خواص مکانیکی بتن بازیافتی مسلح به الیاف؛ تأثیر ابعاد و میزان سنگدانه بازیافتی، نوع و میزان الیاف
138
150
FA
مهران
شیرانی بیدآبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
mehran.sh.b@gmail.com
محمود
اکبری
استادیار، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
makbari@kashanu.ac.ir
10.22065/jsce.2017.44438
در این تحقیق از سنگدانههای بتنی بازیافتی به جای سنگدانههای طبیعی در بتن استفاده میشود و سپس بتن بازیافتی به وسیله الیاف تقویت میگردد. هدف از این مطالعه در ابتدا بررسی تأثیر ابعاد و همچنین میزان جایگزینی سنگدانههای بتنی بازیافتی بر خواص مکانیکی بتن و سپس بررسی تأثیر الیاف پلیپروپیلن و فولادی در بهبود خواص مکانیکی بتن بازیافتی است. نتایج نشان میدهد که با افزایش درصد جایگزینی مصالح بازیافتی به جای مصالح طبیعی، مقاومت فشاری بتن کاسته میشود. همچنین جایگزینی ماسه بازیافتی تا میزان 30 درصد، کاهش چندانی بر مقاومت فشاری بتن ندارد و میتواند به عنوان طرح اختلاط بهینه بتن بازیافتی مدنظر قرار گیرد. علاوه بر این در صورت استفاده از الیاف، مقاومت کششی و خمشی بتن بازیافتی به طور قابل توجهی افزایش مییابد که در این میان، الیاف فولادی نسبت به الیاف پلیپروپیلن از کارایی بالاتری در بهبود مقاومت کششی و خمشی بتن برخوردار است. همچنین بتن تقویت شده با الیاف پس از شکسته شدن، خرد و از هم گسیخته نمیشود و الیاف در حفظ پیوستگی بتن و جلوگیری از گسترش ترکها نقش مهمی ایفا میکند.
بتن بازیافتی,سنگدانههای بازیافتی بتنی,خواص مکانیکی,الیاف فولادی,الیاف پلیپروپیلن
https://www.jsce.ir/article_44438.html
https://www.jsce.ir/article_44438_58bf188310ecdc7fcf058d5a2808107a.pdf